Αυτογνωσία 1

                       


                                                    

                                                             ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ

       Η γνώση του εαυτού μας η επίγνωση στοιχείων,  η συνειδητοποίηση ικανοτήτων, δεξιοτήτων προτερημάτων, αδυναμιών και ελαττωμάτων μας δεν είναι εύκολη υπόθεση. Ο άνθρωπος κατάφερε να πάει στο φεγγάρι να εξερευνήσει τα βάθη της θάλασσας, στο βάθος του εαυτού του όμως δεν έχει φθάσει.

   Για να ανακαλύψουμε χρειάζεται η πρόθεση, η θέληση, η αναζήτηση, η επιμονή, η υπομονή, όπλα η γνώση οι αξίες και αρχές παιδείας, η ελευθερία από προκαταλήψεις, αγκυλώσεις, ιδεοληψίες δεσμεύσεις του παρελθόντος. Η κατανόηση του εαυτού γίνεται κάθε μέρα, κάθε ώρα καθε στιγμή.

    Ο νούς για να ερευνήσει απαιτείται να είναι ήσυχος ήρεμος μακριά από απληστία, φθόνο, ασχήμια, κακία μακριά από το εγώ. Όταν δεν υπάρχει το εγώ τότε μπορεί να ιδεί, να κατανοήσει, να γνωρίσει, να δημιουργήσει.

     Μέσα από την αυτογνωσία οδηγείται ο άνθρωπος στην απλότητα, στην ταπεινότητα, στον αυτοέλεγχο, διαμορφώνει ηθικό χαρακτήρα. Διαχωρίζει το καλό από το κακό, απαλλάσσεται από το φόβο καλλιεργεί συλλογικότητα, γίνεται άνθρωπος, κατανοεί την έννοια «κοινόν». Δημιουργεί έτσι σχέσεων κοινωνία, τη βάση της πόλης και του πολιτισμού. 

   

Πολιτική 4

                      

                                       

                                                            ΠΟΛΙΤΙΚΗ 4  

   «Πολιτική έστιν η κυριωτάτη των επιστημών τα καλά και τα δίκαια σκοπουμένη» Λέει ο μεγάλος Αριστοτέλης, σημαίνει δηλαδή βαθιά και αληθινή γνώση που οδηγεί στο καλό, στο όμορφο και στη δικαιοσύνη. Σήμερα η πολιτική δεν παράγει ούτε προάγει ήθος, παραμένει μια διαδικασία που εμπορεύεται τους ψήφους. Το ρουσφέτι εξακολουθεί να είναι η ανταμοιβή για όσους «προσφέρουν υπηρεσίες» ή είναι «μαζί μας».

    Οι πολιτικοί  δεν βιώνουν, δεν εφαρμόζουν, δεν σέβονται αξίες και αρχές παιδείας και δημοκρατίας, ούτε μπορούν έτσι να τις μεταβιβάσουν στους πολίτες, στο σύνολο  της κοινωνίας. Η πολιτική ανηθικότητα έγινε καθεστώς διαποτίζει όλους τους χώρους κυριαρχεί η τέχνη των συμβιβασμών, της υποκρισίας, της μηχανορραφίας, της ίντριγκας, της ραδιουργίας. Απλώνεται η ισοπέδωση, η αναξιοκρατία, η ασέβεια, το ψέμα, τη αδικία, η ανομία.

    «Κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας» όπως λέει και ο πρίγκιπας του Σαίξπηρ. Οι πολίτες έχουν χρέος να μην αφήσουν την πόλιν, την πολιτεία να καταντήσει ένα σάπιο και τρύπιο καράβι, όπου μέσα θα κυκλοφορούν κάθε είδους τρωκτικά και στις φουρτούνες να είναι έρμαιο των κυμάτων. Σαν πολίτες έχουμε και προσωπική ευθύνη για το ποιοί θα κυβερνήσουν «το πλοίο». Ας αλλάξουμε, ας αφυπνιστούμε, ας αναλάβουμε ευθύνη.

      Στις δημοκρατικές κοινωνίες, στη δημοκρατία ανεύθυνοι είναι μόνο οι βασιλείς και οι ηλίθιοι.

                         

Φιλία - Παρέα 1

                           

                                            ΦΙΛΙΑ - ΠΑΡΕΑ  
              

…….... Μετὰ  δὲ ταῦτα περὶ φιλίας ἕποιτ’ ἂν διελθεῖν· ἔστι
γὰρ ἀρετή τις ἢ μετ’ ἀρετῆς, ἔτι δ’ ἀναγκαιότατον εἰς τὸν
 βίον. ἄνευ γὰρ φίλων οὐδεὶς ἕλοιτ’ ἂν ζῆν, ἔχων τὰ λοιπὰ
ἀγαθὰ πάντα.

…….. «Μετά τα παραπάνω μας, καλό είναι να εξετάσουμε το ζήτημα της φιλίας. Γιατί αυτή είναι αρετή ή τουλάχιστον συγγενεύει με την αρετή κι είναι ακόμη αναγκαιότητα για τη ζωή. Γιατί κανένας δεν θα ήθελε να ζει χωρίς φίλους κι αν ακόμη είχε στη διάθεσή του όλα τ' άλλα αγαθά». (Αριστοτέλης)

      Φιλία ο δεσμός η σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ των ανθρώπων στη ζωή, φιλία σημαίνει ειλικρινές ενδιαφέρον, αληθινή αγωνία, συντροφικότητα, στοργικότητα, στήριξη, μοίρασμα, δόσιμο, το να νοιάζεσαι για τον άλλο. Διαφέρει από το δεσμό που γίνεται με στόχο κάποιο υλικό κέρδος.

      Βασίζεται στην ηθική γι αυτό και δεν αποσκοπεί στο συμφέρον στο ίδιον όφελος έχει άξονα την αρετή έτσι στοχεύει στο καλό, στο ωραίο, στο γλυκό. Είναι απαλλαγμένη από ιδιοτέλεια υστεροβουλία απληστία, εμπεριέχει ισότητα δικαιοσύνη, «κοινά τα φίλων»....λέει ο μεγάλος Αριστοτέλης

      Ο άνθρωπος που έχει αρετή «ποθεί το αγαθό και ό,τι του φαίνεται τέτοιο και το εκτελεί (γιατί γνώρισμα του αγαθού ανθρώπου είναι να πραγματοποιεί το αγαθό) και για χάρη του εαυτού του, για χάρη δηλ. του διανοητικού μέρους της ψυχής» (Αριστοτέλης). Βασική επιδίωξη μέσα από τη φιλία η ωφέλεια της ψυχής.

     Παρέα σε συνέχεια σημαίνει ενημέρωση, διάλογο, μάθηση, παρηγοριά χιούμορ, πείραγμα, δόσιμο χαράς, γέλιου, βοήθειας...... αλληλεγγύη, στήριξη στα δύσκολα χωρίς αυτή να ζητηθεί... « Τίποτα δεν είναι καλύτερο για την ψυχή από το να κάνει λιγότερο λυπημένη μιαν άλλη ψυχή». (Βερλαίν)

                       

Νόημα στη ζωή

                                                     

                                           ΝΟΗΜΑ ΣΤΗ  ΖΩΗ                                                                                                                         

 

   «Ο τρόπος της πολιτικής, ο τρόπος της οικονομίας, η μαρτυρία της τέχνης, οι στόχοι της επιστήμης, οι επιδιώξεις της παιδείας, η ωφελιμοθηρία της θρησκείας, όλα μα όλα μηδενισμός. Δηλαδή: ερχόμαστε από το πουθενά και πάμε στο τίποτα, όχι μόνο απάντηση δεν υπάρχει, αλλά ούτε και ερώτημα γιατί υπάρχουμε δεν μαρτυρείται πειστικά ούτε και στόχος της ύπαρξής μας, έχει μηδενιστεί κάθε νόημα». Λέει ο Χρήστος Γιανναράς.

       Οδηγηθήκαμε, παρασυρθήκαμε σαν κοινωνία στο κυνήγι και στη συσσώρευση υλικών και μόνο αγαθών, κατεχόμενοι από απληστία και εγωκεντρική βουλιμία. Ο καθένας ενδιαφερόταν και ενδιαφέρεται για τον εαυτό του, τραβάει τη δικιά του πορεία. Έχει σχέσεις με το γείτονα όσο είναι απαραίτητος στην πρώτη δυσκολία και αναποδιά τον εγκαταλείπει. Οι διαπροσωπικές σχέσεις που βασιζόταν οι πολίτες ειδικά στις μικρές πόλεις και χωριά έπαψαν να υπάρχουν.

       Το ειλικρινές ενδιαφέρον, η αληθινή αγωνία για τα προβλήματα του διπλανού μας, για  τις δυσκολίες που περνά ο συνάνθρωπός μας απουσιάζουν, αυτό φαίνεται καθαρά στο τρόπο που οδηγούμε, που σταθμεύουμε, που κάνουμε συναλλαγές, που συμπεριφερόμαστε σαν κρατικοί λειτουργοί, ό,τι κάνουμε και λέμε εμείς είναι καλό ό,τι κάνουν λένε οι άλλοι είναι άσχημο, κακό. Ο ατομοκεντρισμός έγινε η βάση των συμπεριφορών, στην άλλη όχθη η αλλαγή του τρόπου ζωής σε κοινωνία, σε πόλη, σε εκκλησία δήμου.

       Έχουμε κλειστεί στους εαυτούς μας, τα σύνθετα προβλήματα της ζωής δεν αντιμετωπίζονται με ατομικές αλλά με συλλογικές λύσεις. Ο εγωϊσμός δεν μας αφήνει να δούμε τα γεγονότα, τα πράγματα, τις σχέσεις με σύνεση, φρόνηση και αντικειμενικότητα. Να μην αφήσουμε στη ζωή μας να επικρατήσει ένας αιώνιος χειμώνας, να δουλέψουμε όλοι μαζί για να σωθούμε μαζί. Ας δώσουμε νόημα στη ζωή, ας προχωρήσουμε σε μια αυθυπέρβαση του εγώ.