ΑΓΑΠΗ (1)
« Η ζωή είναι
χωρισμένη σε δύο κομμάτια, το ένα παγωμένο, το άλλο φλεγόμενο. Το φλεγόμενο
κομμάτι είναι η αγάπη». ( Χαλίλ Γκιμπράν ) Τι είναι αυτό που ονομάζουμε αγάπη;
Τι είναι αυτό που σημαίνει αρχή μέσον και σκοπό; Στο παγωμένο κομμάτι της ζωής βρίσκεται
η αδιαφορία, η άγνοια, η ασέβεια, η ανευθυνότητα, στο φλεγόμενο βρίσκουμε το
ενδιαφέρον, τη γνώση, την ευθύνη, το σεβασμό.
Δεν είναι λόγια,
θεωρίες είναι πράξεις, όταν αγαπάς στηρίζεις, βοηθάς, δίνεις καλοσύνη, που όσο
μοιράζεται πολλαπλασιάζεται. Μετουσιώνεις, μετασχηματίζεις την πίκρα, τη
στενοχώρια, την ανασφάλεια, το φόβο..... σε γλύκα, σε χαρά, σε ηρεμία, σε περηφάνια.
Η ευτυχία δε βρίσκεται στη λατρεία του εαυτού μας βρίσκεται στην αγάπη και στη
διακονία των άλλων.
Το φλεγόμενο κομμάτι είναι μήνυμα θάρρους, ελπίδας,
αισιοδοξίας, αξιοπρέπειας για τον άνθρωπο, το μη φλεγόμενο οδηγεί στο δρόμο της
απαισιοδοξίας, της αγωνίας, του φόβου, της ταπείνωσης, της ντροπής. Επιστήμη,
τέχνη, σοφία, είναι στείρες άγονες χωρίς την αγάπη, ο ίδιος ο άνθρωπος γίνεται απάνρωπος και υπάνθρωπος.
Στη ζωή έχουμε υψώσει τείχη, ζούμε στην
απομόνωση έχουμε χάσει την πραγματική επαφή με το συνάνθρωπο, ο πόνος του άλλου
μας αφήνει αδιάφορους, επικρατεί
χειμώνας στην καρδιά και στην ψυχή. Ο άνθρωπος δεν ολοκληρώνεται αν δεν αναζητά
τη γνώση, την αλήθεια, την αρετή, αν δεν επαναφέρει συλλογικότητα,
κοινωνικότητα, δηλαδή να δουλέψει πάνω στην αγάπη.
