ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
Η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού
περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση της διοίκησης αλλά και ευθύνη του καθ' ενός.
Δεν μπορεί στο όνομα της όποιας “ανάπτυξης”
να υποθηκεύεται το μέλλον των γενεών που ακολουθούν, να καταστρέφεται ο φυσικός
πλούτος, να λεηλατείται η δημόσια γή.
Η αρχή
της βιώσιμης και αειφόρου ανάπτυξης επιβάλλει τη διαφύλαξη του φυσικού
περιβάλλοντος και των οικοσυστημάτων που το αποτελούν για τις επόμενες γενιές χωρίς
να αποκλείει το σχεδιασμό και την υλοποίηση έργων, που είναι απαραίτητα για την
ανάπτυξη κυρίως την οικονομική της τωρινής γενιάς.
Δεν
χρειάζεται εφησυχασμός και αδράνεια όταν παγκοσμίως έχει κτυπήσει το καμπανάκι
για κλιματολογικές αλλαγές από το φαινόμενο του θερμοκηπίου όταν οι χώρες του
Ευρωπαϊκού νότου απειλούνται με ερημοποίηση.
Η
ανάπτυξη με στόχο μόνο το οικονομικό κέρδος, με απληστία, χωρίς όρια, χωρίς
σεβασμό του φυσικού περιβάλλοντος, είναι σκέτη παράνοια. Η σχέση μας με την
φύση είναι σχέση ερωτική, σχέση αγάπης. Καταστρέφοντας τη φύση χάνουμε σε
ηρεμία, σε ισορροπία, σε ελευθερία, σε καθαρότητα, σε υγεία.
Η επαφή
με τη φύση ησυχάζει και ελευθερώνει το νου. Ένας τέτοιος νους αποκτά νοημοσύνη,
ξεφεύγει από τη σκλαβιά της ρουτίνας, του γραφείου, των τελετουργιών, δρά και
δημιουργεί. Όπου υπάρχει δράση, δημιουργικότητα εξαφανίζεται η κακία, η
μιζέρια, η βία, η αθλιότητα, το μίσος, οι αρνητικές συμπεριφορές που οδηγούν
στη θλίψη, στη φθορά, στην καταστροφή.
Η Ελλάδα
είναι ένας τόπος που σε παγκόσμια κλίμακα, διαθέτει ένα από τα πλέον σημαντικά
οικοσυστήματα σε χλωρίδα και πανίδα, ένα
μοναδικό και σπάνιο φυσικό πλούτο.
Ας τα
διατηρήσουμε, ας τα διαφυλάξουμε. Ας πούμε, όχι στην καταστροφή του εθνικού μας
πλούτου, όχι σε αναπτυξιακές πολιτικές, που έχουν σαν στόχο το ατομικό συμφέρον
και μοναδικό σκοπό το υλικό κέρδος,
συσσωρεύοντας πλούτο στα ταμεία ορισμένων εταιρειών ελληνικών και ξένων
συμφερόντων.
