Αρετή 3

   
                                                            ΑΡΕΤΗ 3

   Αρετή η μέγιστη προσαρμοστικότητα στις περιστάσεις των καιρών ώστε με πράξεις που αρμόζουν να δίνονται λύσεις στα διάφορα προβλήματα που παρουσιάζονται στη ζωή. Η ίδια η αρετή στο Δήμο προϋποθέτει μιά πλειοψηφία από γνώμες, κατάφαση των πολλών που κρίνουν την ικανότητα προσαρμογής στην αναγκαιότητα που υπάρχει, δηλαδή το βαθμό της αρετής κάθε ανθρώπου πολίτη.
   Για να μπορεί η πόλη να κρίνει και να προτιμά από αρετής χρειάζεται να πολιτεύεται με στήριγμα τις γνώμες των πολλών. Το σώμα του πολιτεύματος το οποίο προϋποθέτει η αρετή, είναι στη ρίζα του η κυριαρχία του δήμου. " Διά τό μή είς όλιγους αλλ' είς πλείονας οικείν, Δημοκρατία κέκληται "... Περικλέους Επιτάφιος. Όταν η πόλη υποδουλώνεται το πολίτευμα της άμεσης δημοκρατίας  χάνεται, αφαιρείται η μισή αρετή του πολίτη όταν γίνεται δούλος, γιατί καταλήγει με τη σκλαβιά να γίνεται δόλιος ακόμα και καταδότης. Αποτέλεσμα η έννοια της αρετής όταν έχουμε δουλεία, να αποκτά άλλο νόημα " Χρόνους πολλούς μετά την αμαρτία που την είπανε αρετή "....  Ο.Ελύτης.
    Αρετή επίσης είναι η συναρμογή σωφροσύνης ( μετρημένα λόγια ) και παρρησίας ( να μιλάς με θάρρος κ ειλικρίνεια ), αρετή το μέσο κ μέτρο μεταξύ δύο άκρων, επιλέγουμε τη μεγαλοπρέπεια μεταξύ μικροπρέπειας και απειροκαλίας, τη μεγαλοψυχία μεταξύ μικροψυχίας και χαυνότητας. Η μόνιμη και σίγουρη πορεία του ανθρώπου προς το καλό και η διαρκής και συνεχής διάθεση για την πραγματοποίησή του.
    Ο Αριστοτέλης λέει "αρετά πολύμοχθε γένει βροτείω θήραμα κάλλιστον βίω" δηλαδή αρετή που με μεγάλους κόπους γίνεσαι κτήμα του γένους των ανθρώπων και που είσαι η ομορφότερη επιδίωξη της ζωής, γιατί είναι η μόνη που μπορεί να ελευθερώσει τον άνθρωπο από μίση, πάθη, φθόνο, κακίες αδυναμίες. Ένα είναι σίγουρο, ο χωρίς αρετή άνθρωπος είναι ένα πλάσμα κακό, άσχημο, ελεεινό και αρρωστημένο. Γι αυτό είναι αδήριτη ανάγκη να βιώσουμε, να πραγματώσουμε και να διδάξουμε στον κόσμο όλο αρετή, να ξεφύγει από τη βία την καταστροφή.