Τίμαιος 1 ( Δημιουργός )

                                                              

                                                  ΤΙΜΑΙΟΣ 1 (ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ)

Περί Δημιουργού και δημιουργίας του Σύμπαντος συζητάει ο Σωκράτης με τον Τίμαιο πρίν από  2500 χρόνια …………τι Σοφία τι νόημα και τι ουσία λόγων.

28 a…«Τί  τό όν αεί γένεσιν δε ούκ έχον, καί τί τό γιγνόμενον μεν αεί, όν δε ουδέποτε; Το μεν δή νοήσει μετα λόγου περιληπτόν, αεί κατά ταύτα όν, τό δ αύ δόξη μετ' αισθήσεως αλλόγου δοξαστόν, γιγνόμενον και απολλύμενον, όντως δε ουδέποτε όν………….

     Τι είναι αυτό που υπάρχει πάντα και δεν γεννιέται ποτέ, και τι είναι εκείνο που γεννιέται συνεχώς αλλά δεν υπάρχει ποτέ; Το πρώτο μπορεί να γίνει αντιληπτό με τη σκέψη και με λογικούς συλλογισμούς επειδή είναι αμετάβλητο το δεύτερο γίνεται αντιληπτό με τη δοξασία και την αίσθηση χωρίς λογικούς συλλογισμούς, αφού γεννιέται και χάνεται χωρίς ποτέ να υπάρχει πραγματικά.

…… Όταν ο Δημιουργός φτιάχνει κάτι και του δίνει σχήμα κ δύναμη αποβλέποντας στο αιώνιο και έχοντας αυτό για πρότυπο, τούτο θα είναι καλό από ανάγκη……..

……κάθε τι που γεννιέται προέρχεται κατ’ ανάγκη από κάποια αιτία. Είναι πολύ δύσκολο να βρεί κανείς τον Δημιουργό και πατέρα του Σύμπαντος, και αν πάλι τον βρεί είναι δύσκολο να τον αποκαλύψει σε όλους…….

……Αν ο κόσμος γύρω μας είναι όμορφος και ο Δημιουργός του αγαθός, τότε  γίνεται φανερό ότι προς το αιώνιο απέβλεπε αν ο κόσμος δεν είναι καλός ούτε ο Δημιουργός του αγαθός, τότε απέβλεπε σε κάτι που είχε γεννηθεί. Είναι όμως φανερό σε όλους ότι φτιάχτηκε σύμφωνα με το αιώνιο επειδή ο κόσμος είναι ομορφότερος απ’ όλους όσους γεννήθηκαν κι ό Δημιουργός του είναι η ανώτερη από όλες τις αιτίες.

…… Ας εξετάσουμε λοιπόν για ποιο λόγο έφτιαξε ο Δημιουργός τη γένεση και τον κόσμο. Ήταν αγαθός και ο αγαθός δεν έχει κανένα φθόνο μέσα του για τίποτα ……ο Θεός θέλοντας να κάνει όλα τα πράγματα όσο το δυνατόν πιο όμορφα χωρίς ασχήμιες πήρε την ορατή ύλη που ποτέ δεν είχε ησυχία, αλλά βρισκόταν σε άτακτη κίνηση και την έβαλε από την αταξία σε τάξη, πιστεύοντας ότι αυτό σε κάθε περίπτωση είναι καλύτερο…. 
      Αφού λοιπόν σκέφτηκε καλά, κατάλαβε πώς οτιδήποτε ορατό από τη φύση και χωρίς λογικό δεν θα είναι ποτέ ωραιότερο από κάποιο άλλο σύνολο με νού, αλλά και πώς είναι δυνατόν να υπάρξει σε κάτι νούς χωρίς ψυχή.

     Με αυτή τη σκέψη έβαλε το λογικό στη ψυχή και βάζοντας την ψυχή στο σώμα έφτιαξε το Σύμπαν, ώστε το έργο του να είναι από τη φύση του το καλύτερο και το ωραιότερο. Σύμφωνα λοιπόν μ’ αυτό τον πιθανό συλλογισμό πρέπει να δεχτούμε ότι ό κόσμος αυτός δημιουργήθηκε ζωντανός, με ψυχή και με λογικό χάρη στη πρόνοια του Θεού..........