ΦΑΙΔΩΝ 1 ( ΠΕΡΙ ΓΗΣ....Α )
Λέγεται τοίνυν, ἔφη, ὦ ἑταῖρε, πρῶτον μὲν εἶναι τοιαύτη
ἡ γῆ αὐτὴ ἰδεῖν, εἴ τις ἄνωθεν θεῷτο, ὥσπερ αἱ δωδεκάσκυ-
τοι σφαῖραι, ποικίλη, χρώμασιν διειλημμένη, ὧν καὶ τὰ
ἐνθάδε εἶναι χρώματα ὥσπερ δείγματα, οἷς δὴ οἱ γραφῆς
καταχρῶνται. ἐκεῖ δὲ πᾶσαν τὴν γῆν ἐκ τοιούτων εἶναι, καὶ
πολὺ ἔτι ἐκ λαμπροτέρων καὶ καθαρωτέρων ἢ τούτων· τὴν
μὲν γὰρ ἁλουργῆ εἶναι [καὶ] θαυμαστὴν τὸ κάλλος, τὴν δὲ
χρυσοειδῆ, τὴν δὲ ὅση λευκὴ γύψου ἢ χιόνος λευκοτέραν,
καὶ ἐκ τῶν ἄλλων χρωμάτων συγκειμένην ὡσαύτως, καὶ ἔτι
πλειόνων καὶ καλλιόνων ἢ ὅσα ἡμεῖς ἑωράκαμεν……….
Λέγεται
λοιπόν, σύντροφε, είπε (ο Σωκράτης), πρώτον μεν ότι η γή, όταν την παρατηρήσει
κανείς από επάνω, έχει την όψη των σφαιρών εκείνων, οι οποίες κατασκευάζονται
από δώδεκα τεμάχια δέρματος, είναι λοιπόν σφαίρα πολύχρωμος και τα μέρη της
διακρίνονται από τα χρώματα, τα οποία έχουν οι ζωγράφοι και των οποίων απομιμήσεις είναι όσα χρώματα
μεταχειρίζονται εδώ κάτω. Εκεί επάνω λοιπόν η γή έχει τέτοια χρώματα και μάλιστα
πολύ λαμπρότερα και καθαρότερα από αυτά εδώ,ž αλλού μεν είναι
βαμμένη με πορφύρα και θαυμαστή η
ομορφιά της, αλλού δε χρυσαφένια και αλλού πάλι κατάλευκη, λευκότερη από το
γύψο ή το χιόνι, και τα άλλα χρώματα από τα οποία αποτελείται, είναι ομοίως περισσότερα
και ωραιότερα από όσα εμείς έχουμε δεί.
Ακόμη και αυτές οι κοιλότητες της γής, καθώς
είναι τελείως συμπληρωμένες με νερό και αέρα, λαμποκοπούν μέσα εις τη ποικιλία των
άλλων χρωμάτων και παίρνουν ένα είδος χρώματος, έτσι ώστε η γή να παρουσιάζει την όψη μιας συνεχούς
πολυχρωμίας με ενιαίο τόνο. Στη γη δε αυτή, η οποία έχει τέτοια σύσταση, τα δένδρα που φυτρώνουν και τα άνθη και
οι καρποί, φυτρώνουν με αναλογία,ž ομοίως και τα όρη
και οι πέτρες της έχουν με την ίδια αναλογία
ωραιότερα και τη λειότητα και τη διαφάνεια και τα χρώματαž,
αυτών των πετρών θρύψαλα είναι τα πετράδια, που εδώ κάτω τα θεωρούμε πολύτιμα,
τα σάρδια και οι ιάσπιδες και οι σμάραγδοι και όλα τα όμοια,ž
εκεί επάνω δε τίποτε δεν υπάρχει, που να μη είναι τέτοιο και ακόμη ωραιότερο
απ' αυτά. Και αιτία τούτου είναι, ότι οι πέτρες εκείνοι είναι καθαρές και δεν
έχουν ούτε καταφαγωθεί ούτε καταστραφεί, όπως οι εδώ, από τη σήψη και την άλμη
που οφείλονται σε όσες ύλες έχουν συρρεύσει στους εδώ τόπους, αυτά είναι
ακριβώς που φέρουν ασχήμιες και νοσήματα στις πέτρες και στη γή και στα άλλα ζώα και φυτά. Η δε γή είναι
στολισμένη και με όλους αυτούς τους πολύτιμους λίθους και επί πλέον με χρυσό
και με άργυρο και με τα άλλα επίσης τα όμοια. Και ο διάκοσμος αυτός προσφέρεται
φυσικά, από τον εαυτό του στα μάτια και είναι απ' αυτή την φύση του ολοφάνερος
και τόσο άφθονος, τόσο μεγαλοπρεπής και απλωμένος παντού στη γή, ώστε
αυτή με την όψη της να αποτελεί θέαμα για καλότυχους θεατές.
