Τίμαιος 4 ( Ψυχή-Θνητό Γένος ) Πλάτωνας

                                              

                                          ΤΙΜΑΙΟΣ   (ΨΥΧΗ-ΘΝΗΤΟ ΓΕΝΟΣ, ΣΩΜΑ )

   69 b…c….d....e....οίον πύρ και ύδωρ και εί τι των άλλων’ αλλά πάντα ταύτα πρώτον διεκόσμησεν, έπειτ’ εκ τούτων πάν τόδε συνεστήσαντο, ζώον έν ζώα έχον τα πάντα εν εαυτώ θνητά αθάνατά τε. καί των μέν θείων αυτός  γίγνεται δημιουργός, των δε θνητών την γένεσιν τις εαυτού γεννήμασιν δημιουργείν προσέταξε. Οι δε μιμούμενοι, παραλαβόντες αρχήν ψυχής αθάνατον, το μετα τούτο θνητόν σώμα αυτή περιετόρνευσαν όχημα τε, πάν το σώμα έδοσαν …..

     

… «Δηλαδή φωτιά, νερό η κάτι από τα άλλα ( γή, αέρα ), τα έφτιαξε λοιπόν κατ’ αρχή με τάξη και μετά δημιούργησε το σύμπαν ζωντανό πλάσμα που μέσα του περιέχει θνητά και αθάνατα όντα. Και τα μεν Θεία όντα αυτός  ( ο Θεός )  τα δημιούργησε, των δε θνητών τη δημιουργία την ανέθεσε στα δικά του πλάσματα. Αυτά δε μιμούμενα τον δημιουργό τους, πήραν από εκείνον την αρχή της αθάνατης ψυχής και έφτιαξαν γύρω της θνητό σώμα για να το χρησιμοποιεί σαν όχημα.

        Τοποθέτησαν όμως μέσα στο σώμα και άλλο είδος ψυχής το θνητό που έχει φοβερά και ασυγκράτητα πάθη. Κατ’ αρχήν τις απολαύσεις, που είναι το δέλεαρ του κακού, ύστερα τις λύπες, που  διώχνουν τα αγαθά, την απερισκεψία και το φόβο που είναι σύμβουλοι χωρίς φρόνηση, το θυμό που δύσκολα υποχωρεί, την ελπίδα που εύκολα παρασύρεται.

        Με όλα αυτά, αφού τα ανακάτεψαν με το παράλογο αίσθημα και τον έρωτα που τολμά τα πάντα, έφτιαξαν το θνητό γένος. Επειδή όμως φοβόταν να μη μολύνουν το Θείο στοιχείο, εκτός μόνο στην περίπτωση απόλυτης ανάγκης, τοποθέτησαν το θνητό σε άλλο μέρος του σώματος, αφού έβαλαν το λαιμό σαν όριο και ισθμό ανάμεσα στο κεφάλι και στο στήθος, ώστε τα δύο στοιχεία να παραμένουν χωριστά. Μέσα στο στήθος και το θώρακα όπως ονομάζεται, τοποθέτησαν το θνητό γένος της ψυχής.

        Και επειδή ένα τμήμα είναι καλύτερο, ενώ το άλλο χειρότερο, έφτιαξαν ένα χώρισμα στην κοιλότητα του θώρακα, όπως χωρίζουμε τα δωμάτια των γυναικών από των ανδρών, τοποθετώντας ανάμεσα διάφραγμα τις φρένες. Εκείνο το μέρος της ψυχής που μετέχει στην ανδρεία και στην ορμή, επειδή είναι φιλόνικο, το τοποθέτησαν πιο κοντά στο κεφάλι, ανάμεσα στο λαιμό και στις φρένες, για να ακούει τη λογική και να συγκρατεί μαζί του με τη βία τις επιθυμίες, κάθε φορά που αυτές αρνούνται να υπακούσουν στις εντολές και τη λογική που προέρχονται από την ακρόπολη ( το Κεφάλι )» .

   Αθάνατη λοιπόν η ψυχή που αποτελείται από αθάνατο και θνητό γένος, το σώμα περιβάλλει την ψυχή και είναι το όχημα. Το αθάνατο γένος της ψυχής το έχει τοποθετήσει ο Θεός στο κεφάλι και το θνητό στο θώρακα...που μετέχει στην ανδρεία και στην ορμή........από εκεί δεν πηγάζει η γενναιότητα; Δεν λέμε σήμερα αυτός έχει ψυχή όταν αντιμετωπίζει τις δυσκολίες, τα προβλήματα  με θάρρος.....και όταν αλλάζουμε άποψη σε μια διαμάχη η διεκδίκηση, γιατί θέλαμε κάτι η είχαμε επιθυμία για κάτι εγωϊστικά σκεπτόμενοι....δεν λέμε επικράτησε η λογική.