Ευδαιμονία 1 (Αριστοτέλης)

                                                    

                                               ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑ 1

  Ἐπεὶ δ᾽ ἐστὶν ἡ εὐδαιμονία ψυχῆς ἐνέργειά τις κατ᾽ ἀρετὴν τελείαν. (Αριστοτέλης) ........................................................................................................

  "Επειδή η ευδαιμονία είναι ενέργεια της ψυχής σύμφωνα με την τέλεια 
αρετή " ..........

  H ευδαιμονία δεν είναι κάτι σταθερό και στατικό που πετυχαίνει ο άνθρωπος  και παραμένει σ’ αυτόν. Η επίτευξή της απαιτεί σκληρή επίπονη προσπάθεια με στόχο το καλό, το όμορφο, την αλήθεια.

Επιπλέον, η ευδαιμονία απαιτεί συνειδητή και αυτόβουλη προσπάθεια, καθώς για την επιδίωξή της το άτομο οφείλει να πραγματοποιεί ενάρετες πράξεις, όχι από κάποια εντολή από έξω, αλλά από μια επιταγή που προέρχεται από τον εσωτερικό εαυτό του.

   Είναι λοιπόν μια διαρκής ενέργεια κατά την οποία νιώθεις μια εσωτερική ευφροσύνη, αγαλλίαση, ένα αίσθημα πληρότητας όταν οι σκέψεις σου οι αποφάσεις και οι πράξεις σου αποβλέπουν στην επίτευξη του καλού, του δίκαιου, του ευγενούς. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η ευτυχία είναι αποτέλεσμα μιας συνεχούς δράσης που βασίζεται στην αρετή.

 Φαίνεται δὲ ἀτελεστέρα καὶ αὕτη∙ δοκεῖ γὰρ ἐνδέχεσθαι καὶ καθεύδειν ἔχοντα τὴν ἀρετὴν ἢ ἀπρακτεῖν διὰ βίου, καὶ πρὸς τούτοις κακοπαθεῖν καὶ ἀτυχεῖν τὰ μέγιστα∙ (Αριστοτέλης)

 "Φαίνεται όμως πως κι αυτή (η αρετή) είναι ελλιπής∙ γιατί μοιάζει πιθανόν ενδεχόμενο να υπάρχει αρετή, ακόμη κι όταν κάποιος κοιμάται ή παραμένει αδρανής δια βίου, ακόμα και με τις μεγαλύτερες δυστυχίες και ατυχίες".  
   Η απλή και μόνο ύπαρξη της αρετής δεν αρκεί κατά τον Αριστοτέλη, γιατί είναι σαφές ότι δεν προκύπτει κάνενα όφελος ούτε για την πολιτεία ούτε για τον πολίτη, αν μένει κανείς στο επίπεδο μόνο της κατοχής χωρίς δράση.

   Όταν  μένεις αδρανής, αδιάφορος, ό,τι χάρισμα έχεις ακόμα και η αρετή που μένει στην αφάνεια, στην απραξία δεν χρησιμεύει σε κάτι δεν προσφέρει τίποτα και η ζωή είναι χωρίς ουσία και νόημα. Δεν αρκεί  λοιπόν να είσαι καλός και ενάρετος για να ωφεληθείς για να νιώσεις χαρά και ευτυχία, πρέπει να συμμετέχεις στον αγώνα της ζωής, να παλεύεις, να μάχεσαι, να ανησυχείς, να αγωνιάς, για τα στραβά, τα άσχημα, τα κακά, που συμβαίνουν και να προσπαθείς συνεχώς για το ίσιο, το όμορφο, το καλό. 
   Για να στοχεύσεις το καλό χρειάζεται οι σκέψεις σου, οι αποφάσεις σου οι πράξεις σου να έχουν βάση την αρετή, λέξη που προέρχεται από το αραρίσκω που σημαίνει συνταιριάζω, εξοπλίζω με τα απαραίτητα, συνενώνω, προσαρμόζομαι, έτσι η αρετή εμπεριέχει την κίνηση, το συνταίριασμα, την προσαρμογή, τη δράση.

   Απαιτείται λοιπόν στη ζωή μια συνεχής προσπάθεια προσφοράς προς τους άλλους, προς τον συνάνθρωπο.